Майсаларнинг юзин ювган шудринглар,

Томчилари ёқут мисол товланар.

Аста­-секин айланиб, сиз ҳам кўринг,

Қиш чекиниб, кўкламойга айланар.

Оппоқ бўлиб очилибди бойчечак,

Далаларга файз берибди мойчечак.

Кўк кўрпага ўранибди дала­-қир,

Ифорларин таратмоқда гул­-чечак.

Кеча ялпиз териб келибди қизим,

Ялпиз сомса ёпди, дарҳол, онаси.

Ҳали кўролмадим, кўрмадим ўзим,

Ғунчалабди қирнинг қизил лоласи.

Кунига ўзгариб она табиат,

Лол қолдириб, ўзига чорламоқда.

Қаерда бор яна бундай латофат,

Бобо қуёш нур сочиб порламоқда.

Дарахтлар уйғониб, қиш уйқусидан,

Куртаклар кулимсираб жонланмоқда.

Қуёш бош кўтарса, тоғ чўққисидан,

Барча жонзот яйраб-­яйраб шодланмоқда.

Булбул, қумри сайрар ҳар кун наҳорда,

Сув ҳам тўлиб оқаётир анҳорда.

Ўлкамизда энди фасли баҳор-­да,

Ватанимга хуш келибсан, баҳорим!

Барг чиқариб, ғунчалаган атиргул,

Иси бирам димоғимни қитиқлар.

Гулзор ичра сайраб кунда бир булбул,

Гўё менинг қўлларимдан етаклар.

Боғ-­чаманда қушлар шўх­-шўх сайрайди,

Шодон ўтар ҳар кундаги наҳорим.

Дилим бундан хушнуд, хурсанд яйрайди,

Ўлкамизга хуш келибсан, баҳорим!