Кашфиёт

• 

Details

Category: Адабиёт

Hits: 38

 

Ватан! Бугун илк бора сени ёзмоқчун,
Қўлимга ҳадик-ла олдим қаламни.
Ахир сен ҳақингда битган ашъорим
Титратмоғи керак бутун Оламни.

Аммо нетай, сўзлар топилмай қолса,
Салобатинг босиб, титраса таним.
Тан ичра яшовчи митти юракча
Сени ҳаддан ортиқ севса Ватаним!

Ўйлайман, таърифинг келтирмоқ учун,
Бўлолдимми сенга лойиқ бир фарзанд?
Ҳатто қалб изҳорин айтолмай бугун,
Сўзлар ожиз қолар, менга бериб панд.

Ватан - қучоғингда яйраб ўсдиму,
Худди сени билмай юргандайинман.
Кундан кун очилар сирли чиройинг,
Сени энди кўриб тургандайинман.

Тафтингни сезади фақат бу юрак,
Уни изоҳлашчун сўзим йўқ менинг.
Энди бир қарорим то сўнгги нафас,
Мен излаб яшайман, таърифинг сенинг.

Сен ҳақингда тўлиқ айтолмас ҳатто,
Соясини тутган виқорли тоғлар.
Меҳринг таърифига ожиз қолмоқда,
Кўркингга кўрк қўшган чиройли боғлар.

Дарё-денгиздан ҳам таъриф тополмай,
Оёқларим толиб, ўтириб колдим.
Шу онда жавобни кашф этиб бирдан
Кўлларимга бир кафт тупроқни олдим.

Кўзларимга аста суртганча шу дам,
Сирингни тушуна бошладим, Ватан.
Тупроққа қоришиб дунёга келган,
Сўзсиз, қадринг билиб яшайди бу тан!

Муаттар ОЗОД.