Ростини айтсам, Нур-Султан шаҳрига неча марта келганимни эслай олмайман. Бироқ, биринчи ташрифим ҳақидаги хотиралар ҳали ҳам ёдимда. Биз ўша пайтда талаба эдик. Жанубга хизмат сафар чоғида Тўнғич Президент, Элбоши Нурсултан Назарбаев бир гуруҳ ёшлар билан учрашиб, уларни пойтахтга таклиф қилган эди. Ушбу таклиф туфайли оиламиз, қариндошларимиз ҳаттоки дўстларим орасида илк бор янги пойтахтни кўриш каминага насиб этди.
Саёҳатга борган ҳамроҳларим билан шаҳарни уч соат ичида пиёда кезиб чиқдик. Бугунги пойтахт кўчаларидан бирида юриш учун уч соат вақт кетиши мумкин. Университетга қайтгач, “Астана – Евроосиё юраги” мавзуида анжуманлар ўтказиб, ўз таассуротларим билан ўртоқлашган эдим.
Ўша болалик чоғимизда Байтерек сингари кўзни қамаштирадиган биноларни кўздан кечирар эканман, янги пойтахтнинг мамлакатимиз келажаги учун нақадар муҳимлигини тушуниб етмаган эканмиз.
Пойтахтнинг ҳозирги қиёфасини кўриб, Элбошининг 24 йил муқаддам қабул қилган қарори Қозоғистоннинг бепоён даштига янги жўшқинлик бергани ва барча ислоҳотларнинг ҳаракатланувчи кучига айланганини ҳис этамиз.
Замонавий тарихда янги пойтахтларни қурган кўплаб шоҳлар, президентлар бўлган. Бироқ мен ҳеч қачон иккита пойтахт қурган раҳбарлар ҳақида эшитмаган эканман.
Элбоши бу билан тўхтаб қолмай, маънавий пойтахтимиз Туркистон шаҳрига ҳам янги мақом бериб, туркий оламнинг маркази бўлган кўҳна шаҳарга қайта жон ато этди.
Соҳибқирон Амир Темурнинг назари тушиб, Тауке хон, Абилай хонлар бошқарган муқаддас Туркистоннинг бетакрор қиёфасига ва аҳолисининг миннатдорчилигини туркистонликлардан ортиқ ҳеч ким билмаса керак.