ТАЖРИБАЛИ ИСЛОҲОТЧИ. Тўқаев иқтисодиётни тангликдан қандай олиб чиқди?
Қасим-Жўмарт Тўқаев Бош вазир бўлиб турган вақтда, Қозоғистон давлатчилигини мустаҳкамлашда муҳим роль ўйнади. 1999-2002 йилда Президент Назарбаевнинг топшириқларини бажарди.
Бу ерда Тўқаевнинг Вазирлар маҳкамаси раҳбари лавозимига киришиш вақтида мамлакатимиз иқтисодиёти қандай эди, деган навбатдаги саволдан бошлаш мумкин. Бу иқтисодиётнинг ривожланишида жуда мураккаб давр эди, десак, умуман, ҳеч нарсани айтмаган бўламиз.
СССРдан Қозоғистонга иқтисодий тизимнинг хомашё етказиб берувчи дови тамойили бўйича қурилган, мувозанати бузилган иқтисодиёт мерос бўлиб қолди. 1990-йиллар охирларига келиб мамлакат иқтисодиёт тузилмасини қайта тузишга мўлжалланган оғриқли мажмуавий ислоҳотларни ўтказди. Бу эса, ўз навбатида ИЯМ ҳажмининг кескин пасайиши, гиперинфляция ва таназзулнинг мумкин бўлган барча салбий оқибатларини келтириб чиқарди.
Бунга қўшимча равишда 1998 йилда Осиёда молиявий инқироз юзага келди ва Россияда тарихда “қора сешанба” деб ном олган кескин иқтисодий танглик юз берди. Рублнинг амалдаги рубль нархлари сақлаб қолингандаги курсининг АҚШ долларига нисбатан пасайиши Қозоғистон бозорида Россия товарларининг кескин арзонлашувига олиб келди. Товар ишлаб чиқарувчиларни қўллаб-қувватлаш мақсадида, давлат аввал импортни чегаралади, бироқ тенге девальвацияси муқаррар юз берди.
Нефтнинг баррелига 9 долларгача арзонлашуви республика иқтисодиётига валютанинг кириб келишига салбий таъсир кўрсатди. Қозоғистон асосий экспорт товарлари баҳоларининг пасайиши ИЯМнинг 2,5 фоиз тушиб кетишига олиб келди, инфляция эса яна ўсишни бошлаб, 17 фоизга етди.
Қозоғистон 90-йиллар охирларида ҳалокатли босим остида қолди – ўшанда тараққиётнинг янги поғонасига ўтиш учун кўп йиллар керак бўладигандек туюлганди.
Бироқ, Тўқаев ғоят ишбилармон ислоҳотчи бўлиб чиқди – ҳукуматнинг тўртинчи таркибига бошчилик қилаётган пайтда у 46 ёшда эди. Назарбаев ҳам ҳамма нарсани жуда тўғри чамалаган экан. Ахир, бу энг сермаҳсул ёш – сиёсатчи куч-қувватга тўлган, ўзгаришларга тайёр, сиёсий тажрибаси салмоқли қарорлар қабул қилишига имкон беради.
Бу Тўқаевнинг ҳукуматдаги олий бўғиннинг бошқарувчиси ролини эгаллаши учун мураккаб сиёсий ва ҳаётий имтиҳон эди. Таъкидлаш жоизки, Тўқаев давридаги иш натижалари чинакам муваффақиятдан далолат беради. Буни ўша даврдаги макроиқтисодий индикаторлари ҳам тасдиқлайди. 1999 йилда Қозоғистоннинг ИЯМ ўсиш суръати 2,7 фоизни ташкил этди. 2000 йилдан эса иқтисодиётда жўшқин ўсиш 9,8 фоиздан бошлаб, 2001 йилда 13,5 фоиз, 2002 йилда 9,8 фоиз кузатила бошлади.
Бундай жўшқинлик 2008 йилга қадар сақланди ва мазкур ўн йиллик тараққиётга мустаҳкам замин ҳозирлади.
1999 йилда ҳукуматнинг саъй ҳаракатлари туфайли инфляция 17,8 фоизни ташкил этди, 2002 йилга келиб, уни 6,6 фоизга туширишга эришилди. Ўша йиллари мамлакатда ишсизликнинг ўсишини ҳам жиловлашга муваффақ бўлишди: 1999 йилда у 13,5 фоизни ва 2001 йилдан (10,4 фоиз) унинг бир маромда пасайиши бошланди.
Умуман олганда, муҳим макроиқтисодий ўлчовларга қараб хулоса чиқариш мумкин, ўзининг тажрибаси ва маҳорати билан Тўқаев самарали кризис-менежер бўлди ва нафақат тангликни тўхтатиб қолди, шунингдек, иқтисодиётни ижобий томонга ишонч билан бура олди.
1999 йилда нефть нархи 17,9 долларни ташкил этди, 2002 йилга келиб эса фақат 25 долларга ўсди. Энергозахиралар баҳосининг кескин ўсиши 2005 йилда бошланиб, ўша даврда нефтнинг ҳар баррели 54,3 долларга етди. Ваҳоланки, нефтдан олинган даромаднинг ошиши билан ўша даврдаги иқтисодиёт ўсиши ўртасида бевосита боғлиқлик кузатилмайди. Муваффақият формуласи бошқача эди.
Ўша тарихий босқичда мамлакат иқтисодиёти ва сиёсий тизимида туб тузилмавий ўзгаришларни амалга ошириш давом этди. Назарбаев ислоҳотчилар жамоаси билан вазиятни буриш ва мамлакатни эволюцион ривожланиш ишларига кўчириш, изчиллик билан фундаментал институционал ислоҳотлар ўтказишга муваффақ бўлди.
Умуман оганда, Тўқаев ва унинг вазирлар маҳкамаси олдида бутун бир вазифалар мажмуаси кўндаланг бўлди. Назарбаев топшириқларини бажара бориб, Тўқаев раҳбарлигидаги ҳукумат собиқ СССРнинг бутун кенглигида мисли кўрилмаган, иккита йирик стратегик лойиҳани ҳаётга татбиқ этишга киришди. Биринчи бўлиб, пойтахтнинг Алматидан кўчирилиши ва умуман, янги замонавий шаҳар қурилиши амалга ошди. Иккинчиси, давлат режалаш тизимини қайта шакллантириш ва уни олдиндаги бир неча ўн йилликларга мўлжалланган ягона мақсадга бўйсундириш бўлди. Агар ҳар бир лойиҳанинг кўламдорлиги эътиборга олинмаса, мамлакатда тегишли тажрибанинг йўқлиги ҳам уларни амалга оширишда муаммоларни келтириб чиқарарди. Ва Тўқаев таҳдидларни бартараф эта олди. Ахир тарозининг палласида унинг мартабаси, шахсий интилишлари, Президентнинг ва ёш давлат халқининг ишончи турган эди-да. Бу ерда, ўйлаймизки, Тўқаев 1980-йилларда замонавийлашув жараёнини бошдан ўтказди, ўз иқтисодиётини бозор тамойиллари асосида қурган Хитойдаги фаолияти сингари омиллар катта таъсир кўрсатди. Шу туфайли, берилган топшириқларнинг кўламдорлиги Тўқаевни чўчитмади, фаоллик уфқларини кенгайтирди, холос.
Бош вазирнинг нафақат маълумоти ва заковоти, шунингдек, бир неча тиллардаги янги ахборотни тез қабул қилиб, қайта ишлашга кўниккани, кучли интеллектуал бэкграунди ҳам жуда асқотди.
Шундай қилиб, Тўқаев янги ғояларни тезда ўзлаштириб, уларни чинакам амалий ҳаракатлар шаклига ўтказа оларди. Айнан мана шу фазилатлар, ўша вақтда Назарбаев ўйлаганидек, тез ўсаётган ёш давлатга жуда зарур эди. Назарбаев раҳбарлигида 1999-2002 йилларда ҳукумат янги пойтахтда улкан қурилишни бошлади: Астана минглаб кранларга эга яхлит улкан қурилиш майдонига айланди. Ўша вақтда шаҳарнинг янги туманида мустақил Қозоғистон пойтахти рамзига айланган “Байтерек” монументи бўй кўтара бошлади. Шу боис ҳам шаҳар ўзининг ҳозирги қиёфаси чизмаларини ўша даврда кашф этди, дейиш мумкин.
2001 йилдан эса пойтахтда “Астана – янги шаҳар” махсус иқтисодий минтақаси фаолият юрита бошлади, у жадаллик билан хорижий сармояларни иқтисодиётга жалб қилиш марказига айланди.
“Қозоғистон – 2030” стратегиясини амалга оширишнинг биринчи йилида Тўқаев Бош вазир сифатида иш бошлади. Унинг олдида қоғоздаги мақсадларни амалга татбиқ этишдек мураккаб масала турарди. Қонунчиликдаги қатор ўзгаришлар ва Ҳукуматнинг режа асосида иш юритиши натижасида 1999-2002 йиллари давлат бошқаруви тизимида ижобий ўзгаришлар кўзга ташлана бошлади. Стратегик ҳужжатнинг амалга оширилиши натижасида “Назарбаев модели” ғоясининг илк чизмалари пайдо бўлди.
Умуман олганда, ана шу ёрқин даврни “биринчи”, “илк”, “дастлабки”, “тарихий” сингари сўзлар билан ифодалаш мумкин. Ҳақиқатан, Ҳукуматнинг қабул қилган қарорлари, тутган йўли, ғоялари шу сўзларга монанд эди.
Қозоғистонда бозор иқтисодиёти кенг қулоч ёя бошлади. 2002 йилга келиб, 1,6 миллион қозоғистонлик иш билан банд бўлган 400 мингта хусусий корхона рўйхатга олинди. Натижада республика иқтисодиётида кичик ва ўрта тадбиркорликнинг улуши 18 фоизга етди. Мухтасар қилиб айтганда, мустақилликнинг дастлабки йилларидан амалга оширила бошлаган иқтисодий ислоҳотлар ўз самарасини бераётган эди.
Элбоши ташаббуси билан бошланган хориж капиталини иқтисодиётга жалб қилиш сиёсатининг биринчи йиллари эди, ўша даврлар. Мамлакатимизда сармоявий муҳитни ривожлантириш учун Ҳукумат барча шароитларни яратиб берди. Хориждан олиб келинган маблағга давлат кафолатининг сақланиши, мулкдорлик ҳуқуқи, даромадни олиб кетиш ва эркин тадбиркорлик тамойилларининг қўллаб-қувватланиши кун тартибидаги масалаларнинг асосийлари эди.
ҚР Ҳукумати ва сармоядорлар орасидаги муаммоларни тезда ҳал қиладиган, ҚР Президенти қошидаги Хорижлик сармоядорлар кенгаши 1999-2002 йилларда нуфузли ташкилотга айланди. Чет эллик сармоядорлар билан келишувга эришишда ҳам Тўқаевнинг халқаро тажрибаси қўл келди. 2000 йилга келиб, мамлакат иқтисодиётига 15 млрд. доллар сармоя жалб қилинди, Қозоғистон ишончли ва самарали инвест-ҳамкор сифатида тан олинди.
1999 йилда қабул қилинган қонунга мувофиқ, давлат хизматининг янги модели ҳам айнан ўша пайтда ҳаётга татбиқ этила бошлади. Илк бор давлат хизматчиларининг лавозимлари иккига – сиёсий ва маъмурийга ажратилди, шунингдек, фуқароларнинг давлат хизматида ишлаш конституциявий ҳуқуқи амалда намоён бўлди. Собиқ иттифоқдош республикалар орасида Қозоғистонда илк бор давлат хизматига меритократия тамойиллари ва очиқ танлов асосида кадрлар корпусини шакллантиришга киришди. Натижада ўн минглаб фуқаро давлат хизматида ишлаш имкониятини қўлга киритди.
Аҳолини ижтимоий қўллаб-қувватлаш тизими такомиллашди. Ҳукумат ишсизлик ва қашшоқликка қарши кураш дастури доирасида ижтимоий аҳволи ночор аҳолини қўллаб-қувватлашга алоҳида эътибор қаратди. Айнан шу даврда республика давлатнинг “ҳамма учун бирдек” пенсиясидан таъминотчи жамғарма тизимига (1998 йил 1 январда “Қозоғистон Республикасида нафақа таъминоти тўғрисида” янги қонуни қабул қилинди) ўта бошлади.
Гапнинг қисқасини айтганда, Тўқаевнинг Бош вазир сифатидаги фаолияти Қозоғистон мустақил ривожланишининг биринчи ўнйиллигига тўғри келди. Н. Назарбаев ўша йилларга “Асрга татигулик 10 йил”, деб таъриф берган эди. Барчаси янги эди, барчаси зарур эди. Шуни таъкидлаш жоизки, ўша даврда татбиқ этилган ғояларнинг кўпчилиги ҳозирги кунгача амал қилиб келмоқда. Бундан қуйидаги хулосага келиш мумкин. Статистика маълумотлари ва турли индикаторларга назар солсак, айнан 1999-2002 йилларни Қозоғистоннинг ривожланишида туб бурилиш даври, деб бемалол айтиш мумкин. Ўша йиллари республиканинг кўплаб йўналишларида “сапчиш” бўлган эди. Ана шу даврнинг “ғалаба нашидаси” кўп йиллар куч бағишлагани ҳам сир эмас.
Бундан ташқари, айнан ўша пайтда иқтисодиётнинг кўплаб тармоқларига мустаҳкам замин ҳозирланганлигини ҳозир ҳис этмоқдамиз. Ана шу бир неча ҳал қилувчи йиллар янги пойтахтга, давлатчилик тузилиши тамойилларига эга янги Қозоғистонни барпо этишга бахшида қилинди.
Бугун “Назарбаев модели”нинг шаклланиш ва амалга ошиш ишларининг бош-қошида Тўқаев турган, деб ишонч билан айта оламиз.
Ана шу даврда Иттифоқ пайтидаги давлат бошқарувидан узоқни кўзлайдиган, Қозоғистонга хос давлат бошқарувига ўтилди. Оғир дамларда катта тажриба тўплаган Тўқаев Қозоғистоннинг давлат бошқарувига ишонч билан келди ва ўзига юкланган тарихий вазифани бемалол уддалай олади.