Ҳунармандчилик – миллий маданиятнинг энг қадимий ва қадрли соҳаларидан бири. Соҳани кенг ўзлаштирган бувилар ёш авлодга уни ўргатиб, қишлоқ хотин-қизларига билим беришмоқда.

Маънавиятни юксалтириш, миллий анъана ва маданияти, тили ва ҳунармандчилигини қадрлаш йўлида куч-ғайратини сарфлаётган Жетисай тумани, Атамекен қишлоғи бувилари кўпчиликка ибрат.

 Бугунги кунда ёши 70дан ошган бувилар миллий безаклар, кашта тикиб, кигиз, шойи, гилам тўқиш ва шу каби 20дан зиёд маҳсулот яратиш билан шуғулланмоқда.

– Халқимиз ҳунармандчилигининг илдизлари Буюк Даштнинг турмуш тарзи, маиший анъаналари билан чамбарчас боғлиқ, – дейди ҳунарманд онахон Улбўсин Кенжебаева.

1980 йиллардан буён ҳунармандчилик билан шуғулланиб келаётган онахонлар изидан бориб, тарихий қадриятларимизни ўрганиш, маданий меросимизни қадрлаш, анъаналаримизни асраб-авайлаш, касбий фаолияти учун зарур бўлган эстетик, этник ва миллий фазилатларни шакллантиришга интилаётган қишлоқ ёшлари ҳам оз эмас.

– Бувиларимизнинг иш жараёнини кузатиб, сабр-тоқати, бармоқларининг эгилувчанлиги, ҳаракатчанлигига тан берасиз. Шу боис, ишимизга меҳримиз уйғонади, меҳнатимиз билан фахрланамиз. Халқ амалий санъатини тарғиб қилиш, уни замонавийлаштириш, ҳунармандчилик сифатини ошириш – ғоят хайрли иш, – дейди кўп болали она Меруерт Изимханова.

Таъкидлаш жоиз, қишлоқ бувиларидан чиққан ҳунармандчилик маҳсулотларига вилоят маркази, Жетисай ва Мақтаарал туманларидан ҳам буюртмалар келмоқда.