Мунозаралардан мақсад – умумий қарорга келиш, бу эса оқил бийларнинг бошқарув ишидаги анъанавий усулининг давомийлиги демакдир. Низолашган томонларни яраштириш ва баҳс-мунозараларни тартибга солиш учун хизмат қилаётган медиация қонуни низони судгача ҳал қилиш имконини бермоқда.

Медиация – фуқаролик ҳуқуқий муносабатлар, меҳнат, оилавий-ҳуқуқий муносабатлардан келиб чиқадиган низоларда қўлланилади. 

Мамлакатимизда доно аждодларимизнинг тинчликпарвар сиёсатини тиклаймиз. Ота-боболаримиз барча замонларда сўз қадрини тушуниб, ҳар қандай баҳс-мунозараларда битимга кела олишган. Илгари низо ва мунозарали масалалар доно оқсоқолларнинг маслаҳатлари ёрдамида адолатли ҳал қилинган, ушбу анъана бугун қонунчиликка киритилиб, ҳаётга қайта татбиқ этилмоқда. 

Адолатни тиклашда суд ва медиация ўртасида катта фарқ бор. Суд низони ҳуқуқий нуқтаи назардан кўриб чиқади. Медиация қонуни эса ҳар икки томоннинг манфаатларини назарда тутади ва қарор қабул қилади. Яна бир фарқи суд оммавий равишда ўтказилса, медиация ҳеч кимга ошкора қилинмайди. Медиация бу низоларни ҳал қилишнинг тинч ва энг тўғри институтидир.